Այս իշխանությունը մեր հարազատ հայկական իշխանությունն է` ծնված մեզանից. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Մեր հյուրն է «Վերելք» քաղաքական ուսումնասիրությունների հիմնադրամի նախագահ, գրող Արծրուն Պեպանյանը
– Պարոն Պեպանյան, տեղի են ունենում Ազգային Ժողովի ընտրություններ: Քաղաքական այս իրադարձությունը մեզ կմոտեցնի՞ ազգային մեր նպատակների իրականացման ճանապարհին:
– Ըստ ամենայնի իշխանությունները վերարտադրվելու են: Եվ բոլոր մյուս ուժերի այն պատկերացումները, թե կգանք մենք, ու կհամոզենք ժողովրդին և իշխանափոխություն կիրականացնենք, ինձ համար ավարտված հեքիաթներ են: Ոչինչ չի փոխվելու երկրում: Նրանք, ովքեր կցանկանային փոփոխություններ անել ` ելնելով անձնական կամ գաղափարական շահագրգռություններից, չեն կարող անգամ ապահովել 30 տոկոս քվե: Էլ չեմ խոսում ավելիի մասին:
– Եվ դա` ինչի՞ համար. չկա՞ն բավարար գաղափարներ, չկա՞ն ժողովրդի իղձերից խոսող քաղաքական ուժեր: Թե, իշխանություններն իրենց ռեսուրսներն օգտագործելով, այդպես են պարտադրում ողջ քաղաքական դաշտին:
– Իշխանություններն իրենց գործն անում են. օգտագործում են իրենց ռեսուրսները: Իսկ քաղաքական մյուս ուժերը պետք է այդ մասին իմանային: Եվ եթե ցանկանում են, պետք է գտնեին ձևն ու իշխանափոխությունն իրականացնեին: Մինչդեռ չեն կարողանում դա անել: ժողովուրդն էլ վհատված է: Նրանք, ովքեր քաղաքականապես ակտիվ էին, արդեն կտրել են հույսները, թե ընտրությունների միջոցով ինչ–որ բան հնարավոր է փոխել երկրում:
Միաժամանակ ներկա ընտրությունների մեխանիզմն այլ է. նախագահական ընտրությունների նման չէ, երբ կար երկու բևեռ, ու ժողովուրդն էլ բաժանվում էր երկու մասի: Այժմ ջլատվում են քաղաքական ուժերը: Ցաք ու ցրիվ համակարգ է գործում, երբ ընդդիմության համար համարյա անհնար է դառնում բավարար թվով քվե ապահովելը:
– Իսկ միտումնավո՞ր էր նման համակարգի ներդրումը, որպեսզի ուժերը ջլատվեն:
– Առաջին հայացքից թվում է, թե պետք է բացասաբար վերաբերվել, երբ անհնար է դառնում իշխանափոխություն անելը: Բայց, որպես քաղաքագետ, ես կարծում եմ, որ լավ է այնուամենայնիվ այս ամենը: Վերջապես մարդկանց հասկացրեցին, թե թողեք այդ հեքիաթները` ընտրություններ, ընտրությունների միջոցով` իշխանափոխություն…
Թողեք այդ ամենը և լրջորեն նայեք իրականությանը: Եվ փորձեք գտնել այն վերափոխելու իրական ուղին: Ընտրությունները, որ մեզ պարտադրվեցին, իրականությունը փոխելու որևէ ներուժ չունեն: Անձամբ ես այս մասին վաղուց եմ հասկացել:
– Հիմա ինչի՞ց կարելի է սկսել:
– Նախ այն գիտակցությունը ամրագրել, որ ընտրությունների միջոցով իշխանություն փոխել հնարավոր չէ: Եվ մարդկանց ավելորդ հեքիաթներ չպատմենք այդ առումով: Ապա ինքներս մեզ բացատրենք, թե ինչո՞ւ հնարավոր չէ: Ապա այս իրավիճակի պատճառները պարզենք: Ապա հասկանանք, թե ինչպիսի՞ քայլեր կամ քայլերի ինչպիսի հաջորդականություն պետք է անենք իրականությունը փոխելու նպատակով:
– Լավ, ընտրություններով իշխանափոխություն չանենք: Իսկ ի՞նչ միջոցներով փոխենք իշխանությունը:
– Եթե չենք կարող իշխանություններին փոխել, ապա արդեն պետք է դիմենք երկրորդ տարբերակին` մենք կարո՞ղ ենք արդյոք նրանց վերափոխել: Իսկ մենք այս մասին ընդհանրապես չենք ուզում մտածել: Մինչդեռ վաղուց արդեն ժամանակն է, որպեսզի հասկանանք. այս իշխանությունը, որ կա մեր հայկական հարազատ իշխանությունն է` ծնված մեզանից: Այն արտացոլում է մեր ժողովրդի էությունը:
Եվ մենք արդեն պետք է մտածենք, թե ինչպես և ինչ քայլերով փոխենք ինքներս մեզ: Որի հետ միասին կփոխվի նաև իշխանությունը: Այն այլ արժեքների կրող կդառնա:
– Իսկ ո՞վ պետք է ձեռնարկի վերափոխման գործը: Այն ումի՞ց պետք է գա` վերևի՞ց, ներքևի՞ց…
– Դա կանեն նրանք, ովքեր հասկանում են, որ հենց այս ճանապարհով է հարկավոր առաջ շարժվել: Եվ ոչ թե «պայքար, պայքար»–ով: Ի հայտ են գալիս մի քանի մտահոգ ու հեռուն տեսնող մարդիկ, միավորում են ուժերը, գնահատում են իրականությունը և մշակում են քայլերի համակարգ, որոնք կփոխեն իրականությունը:
– Իսկ նման մարդիկ կա՞ն. գոնե դու տեսնո՞ւմ ես նրանց:
– Ես տեսնում եմ և կարող եմ ասել, որ բավավար թվով մարդիկ կան: Պարզապես մեզ խանգարում է միևնույն սեղանի շուրջ նստելու անկարողությունը: Մենք չունենք այդ մշակույթը: Ամբիցիաներով ենք: Ամեն մեկին թվում է, որ ինքը Ալեքսանդր Մակեդոնացին է:
Բայց սա էլ կանցնի, այս վիճակն էլ կհաղթահարվի:
– Եվ այդ վերափոխումը սկսենք վերևի՞ց, թե՞ ներքևից, իշխանությունի՞ց, թե՞ ժողովրդից:
– Դա բարդ համակարգ է լինելու. և՛ այնտեղից պետք է սկսել, և՛ այնտեղից: Մի առանձին բաժին պետք է ունենաս, որը մտածի, թե ինչ ճանապարհով իշխանություններին վերափոխես, ինչպիսի հարաբերությունների ռացիոնալ մեխանիզմ մշակես, որ հնարավորինս քիչ վնաս պատճառի: Այ, օրինակ, ընտրությունները հատուկ ռումբեր են, որ վնաս տան մեզ: Եվ ինքներս հաճույքով այդ ռումբն օգտագործում ենք:
Միաժամանակ պետք է մշակվի նաև առանձին համակարգ հանրային մտածողությունը փոխելու համար: Հստակեցվի, թե դրա համար ինչպիսի՞ ռեսուրսներ անհրաժեշտ կլինեն: Եվ ինչպիսի՞ արժեքների ու մշակույթի վրա պետք է շեշտադրումն անել:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
"Миссия Добро": Волонтеры из РФ помогают армянским детям с особенностями развития
В Ханты-Мансийском автономном округе-Югре прошел медиатур для иностранных журналистов аккредитован...
Европейская помощь или вмешательство? Спешные шаги Калласа: «Паст»
Обещают «сожрать» право граждан Армении на свободный выбор: «Паст»
Тегеран-Москва-Ереван: формирующаяся новая ось в Евразии: «Паст»
Впервые гражданин РА был удостоен «Почетной грамоты» от президента РФ: «Паст»
С азербайджанской железнодорожной станции Беюк-Кясик отправлен состав с топливом для Армении
Очередная неудача Никола Пашиняна: «Паст»
Итальянский городок в Тоскане платит $30 000 за переезд — с одним условием
Напряжная ситуация во дворе церкви
