Թևան Պողոսյան. «Եթե համակարգը կոռումպացված է, ապա ուշ թե շուտ նոր նշանակված մարդուն էլ են փչացնում». «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Հայաստանում առկա կոռուպցիան իրականում օրենքների ու նորմատիվային ակտերի թերի լինելու հետևա՞նք է, թե դրանք միտումնավոր են թերի մնում, որպեսզի կոռուպցիոն երևույթներն աճեն ու ծաղկեն, դժվար է ասել:
«Մարդկային զարգացման միջազգային կենտրոնի» նախագահ Թևան Պողոսյանի կարծիքով հարցը փիլիսոփայական է, բայց մեկը մյուսի հետ կապված է «սատանայական օղակով»: Իրենց բնույթով կոռումպացված պետական ապարատում աշխատողները գործունեություն ծավալելու այնպիսի մեխանիզմներ են գտնում, որտեղ հնարավորություն կա կոռուպցիոն ռիսկերի գնալ և այդ արատավոր երևույթը զարգացնել:
«Դրանից հետո դժվար է ասել, թե այս կամ այն նորմատիվ ակտի բացակայության պատճառով է կոռուպցիոն որևէ երևույթ զարգանում, թե մարդու: Պետք է հասկանալ, որ բոլորն այդ նույն կոռուպցիոն պտույտի մեջ են: Օրենքներ կան, որոնց իրագործման համապատասխան մեխանիզմներ ու կարգեր անգամ ընդունված չեն: Կան նաև օրենքներ, որոնք այնքան են հնացել, որ եթե մոնիտորինգի ենթարկենք, ապա կտեսնենք, որ այդ օրենքից որևէ մեկը չի օգտվում: Դրանք կոչվում են մեռած օրենքներ: Այսինքն, հարցն ընդհանուր վերանայման կարիք ունի և իրականում համակարգային փոփոխություններ են անհրաժեշտ: Այդ դեպքում պարզ կլինի, թե կոռուպցիոն ռիսկերը ծնվում են օրենքների, նորմատիվային ակտերի և այլնի չօգտագործման հետևանքով, թե՝ անձերի»,– ասաց Թ. Պողոսյանը:
Կենտրոնի նախագահի խոսքով այսօր խնդիր կա համակարգը վերևից ներքև ուսումնասիրելու: Այդ ուղղությամբ պետք է աշխատի նաև ԱԺ–ն, որը նոր կանոնակարգի համաձայն վերահսկողություն իրականացնելու ավելի լայն լծակներ ու պարտավորություն է ստանձնել: Այսինքն, այսուհետ հանձնաժողովներն իրավունք ունեն նաև ընդունված օրենքների կիրառելիության մշտադիտարկում իրականացնել: Դա հնարավորություն կտա եզրակացություններ անել, թե որտեղ են այս կամ այն ոլորտը կանոնակարգող օրենքներում «տեղադրված» թակարդներն ու սողանցքները:
«Մեր օրենքներում գրված չեն չէ՞ կոռուպցիայի մասին, բայց հենց սկսվում են դրա իրագործման համար ինստիտուտներ ձևավորել և աշխատեցնել, այդ ժամանակ կոռուպցիոն հնարավորություններ են ձևավորվում, ինչից էլ մարդիկ օգտվում են: Մի տեղից պետք է այդ փակ շղթան կտրել, որպեսզի հնարավոր լինի հետ պտտացնել այն: Եվ հարկավոր է համակարգված աշխատանք իրականացնել: Այլապես այս կամ այն կերպ գործը բացահայտվելու, ուղարկվելու է քննության, այդ րոպեին ճիշտ կամ սխալ հաշվարկվելու են կորուստները, ինչ–որ գումարներ են վերադարձվելու բյուջե, մի քանի մարդիկ կարող են նաև դատապարտվել: Հետո գործերը կգնան կկորչեն, բայց ցավոք սրտի մենք կրկին չենք տեսնի մեծ «ձկների» ու չենք կարողանա նրանց գլխից բռնել»,– ասաց Թ. Պողոսյանը:
Կենտրոնի նախագահի կարծիքով մենք դեռևս չունենք այն ընկալումը, որ իշխանության տարբեր ճյուղեր իրար հանդեպ պետք է վերահսկողություն իրականացնեն և բալանսավորեն գործընթացները: Շատ դեպքերում դրանք ձևական բնույթ են կրում և հիմա խնդիր կա նաև այդ հարցը լուծելու:
«Եվ եթե գործերը քննվում են քննչական մարմիններում, բայց մենք այդպես էլ անձեր չենք տեսնում, այստեղ էլ են հարցեր առաջանում: Մյուս կողմից ես չեմ հավատում, որ միայն անուններ տեսնելով մենք շատ բան կփոխենք կոռուպցիոն համակարգի շղթայում: Օրինակ՝ նախկինում ճանապարհային ոստիկանության պետին դատապարտեցին, Վազգեն Խաչիկյանին նույնպես, բայց չեմ կարծում, որ այդ համակարգերը հիմա ֆանտաստիկ լավ են աշխատում: Այնպես որ խնդիրը միայն անձերի մեջ չէ, այլ համակարգի փոփոխության մեջ է, որովհետև եթե համակարգը կոռումպացված է, ապա ուշ թե շուտ նոր նշանակված մարդուն էլ են փչացնում»,– ասաց Թ. Պողոսյանը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում