Եվ նորից Բադասյանը. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Հայոց քաղաքական երկնակամարում, երբեմն–երբեմն փայլատակում են գործիչներ, ովքեր շահում են հասարակության մի մասի համակրանքը հետո սկսում են փնտրել ինչ–որ ամբիցիաներ, կամ արդեն ունեն, այնուհետ հեռանում են ասպարեզից:
Այդպիսիք շատ ենք տեսել: Այդ ամենը, իհարկե, նրանք փաթեթավորում են հայրենասիրական շղարշով կամ ընդդիմադիրի կեցվածքով: Այդպիսի գործիչներից է նաև Վահան Բադասյանը: Որևէ կասկածի տակ չդնելով նրա գործունեությունը պատերազմի ընթացքում, Հադրութի վարչակազմի ղեկավար եղած տարիներին և ԼՂՀ Ազգային ժողովում, այնուամենայնիվ, ստիպված ենք արձանագրել, որ գոնե վերջին շրջանի նրա հայտարարությունները և գործելաոճը միմյանց չեն համապատասխանում: Քաղաքականությունը տարածք է, որտեղ զբաղվում են առավելապես պետական խնդիրներով: Երբ անձի գերարժեքությունը գալիս է այս հարթակ և դառնում առաջնորդող գործոն, ապա այն հեռանում է այդ ասպարեզից, կամ հաջողության դեպքում՝ վերածվում դիկտատուրայի:
Այն, որ ՀՀ իշխանություններին կամ իշխանամերձ գեներալներին կարելի է քննադատել որոշակի վրիպումների համար՝ դա փաստ է և կարող է անել այս կամ այն ոլորտին ծանոթ յուրաքանչյուր ոք: Բայց երբ այն կրում է անձնական մոտիվացիա կամ շահ՝ հեռանում է պետականության հանդեպ սրտացավության դրսևորումներից:
Բադասյանի քննադատությունը Մովսես Հակոբյանի և մի շարք այլ զինվորական բարձր պաշտոնյաների հասցեին, քննության առարկա դարձավ անգամ Հատուկ քննչական ծառայությունում: Քրեական գործ չհարուցվեց: Սակայն այդ ամենից հետո մամուլում և սոցկայքերում եղան հրապարակումներ, որ Բադասյանն ունի անձնական շահ՝ կապված մատակարարումների հետ: Նա դեռևս դրանց չի արձագանքել: Քեսաբի աղմուկի ժամանակ, նա կոչ էր անում մեկնել ու ազատագրել Քեսաբը:
Սա, ներեցեք, կարող է անի շարքային քաղաքացին, բայց ոչ հասուն ու ճանապարհ անցած գործիչը: Ի՞նչ է, առաջարակում էր խառնվել Ռուսաստան–ԱՄՆ–Թուրքիա–Սիրիա բարդագույն թնջուկի՞ն: Ապրիլյան պատերազմի օրերին, ինչպես և սպասվում էր, Նախագահի կողքին էր, սակայն տրամագծորեն հակառակը վարվեց «Սասնա ծռերի» գործողության ժամանակ, որը, մեղմ ասած, չի բխում պետականության շահերից: Շարքը լրացրեց նրա տված վերջին հարցազրույցը, որտեղ մանրամասն անդրադարձավ ՀՀ երեք նախագահներին: Այն, որ երեք նախագահներն էլ ունեն մեղքի իրենց բաժինը ստեղծված իրավիճակում, որևէ մեկը կասկածի տակ չի դնում: Բայց նման պիտակումներով անդրադառնալը և կասկածի տակ դնելը հաջողած աքսիոմատիկ ճշմարտությունները, որոնք հատկապես վերաբերում են 1991–1994 թվականներին, մեղմ ասած, պետք է ունենա հստակ բժշկական բնութագիր: Կարելի է քննադատել, բայց միայն փաստերով ու հիմնավորված, չանցնելով որևէ կոռեկտության սահման: Երբ քո քննադատությունը զուրկ է փաստերից, և անցնում է անձնականի տիրապետման սահմանը, դու դառնում ես թաղում նարդի խաղացող ու երկրի վիճակից բողոքող քաղաքացի: Նարդի խաղացողը կարող է իրեն նման ճոխություն թույլ տալ, բայց արդյո՞ք դա հարիր է հասուն գործչին:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
Փոքրիկ խմբակի առաջնորդի հրահանգով տարբեր կառույցներ խոշորացույցով քրքրում են Նարեկ Կարապետյանի «դոսյ...
Մինչ Փաշինյանն ու նրա նախարարները զբաղված են անձնական որակավորումներ տալով, մենք զբաղված ենք աշխատան...
«Բանակցել է Նիկոլ Փաշինյանը». Նարեկ Կարապետյանը տեսանյութ է հրապարակել
30-ամյա երիտասարդը գողացել է 30 գլուխ ոչխար՝ պատճառելով մոտ 2 500 000 դրամի վնաս. գողությունը բացահա...
Անուշավան Սրբազան, լսիր այս խոսքերդ, հիշիր ասածներդ, ու զզվիր ինքդ քեզնից. Դավիթ Սարգսյան
Կարգալույծ սարկավագի հուսահատ խոստովանությունը
Տվյալների վրա հիմնված որոշումների կայացման հմտություններ՝ դպրոցների կառավարման համար
Խրախուսանքները նոր ուժ ու եռանդ կարող են հանդիսանալ առաջիկա տարվա ընթացքում նոր մեդալների նվաճման հա...
Կրթության ոլորտը ԶՊՄԿ ուշադրության կենտրոնում է
Արցախի կորուստը վարչախմբի ձախողման ուղիղ հետևանքն էր․ Ավետիք Չալաբյան
