Գլխավոր Թոփ լուրեր Լրահոս Վիդեո Թրենդ

Երկրին պետք է ղեկավար, որը կարողանում է երկու բան անել` բանակցել և աշխատատեղեր ստեղծել. Նարեկ Կարապետյան Մենք Դոնբասը չենք ճանաչի որպես ռուսական տարածք՝ ո՛չ դե յուրե, ո՛չ դե ֆակտո. Զելենսկի Մինչև նրանք շարունակում են վատաբանել, «Մեր ձևով»-ը շարունակում է ուժեղանալ ու թափ հավաքել«Մեր Ձևով» ժողովրդական շարժման համակարգող Նարեկ Կարապետյանը իր հանգստյան օրը որոշել է տաքսի վարել և քաղաքացիների հետ շփվել ոչ սովորական ձևաչափովԱռաջիկա ընտրությունները կարևորագույն ճամփաբաժան են․ Ավետիք ՉալաբյանԱմենալայն 5G ծածկույթի ապահովում, Uplay հարթակի գործարկում, Cerillion-ի ներդնում․ Ucom-ն ամփոփում է 2025 թվականը Ադրբեջանական նավթ գնելը նշանակում է ֆինանսավորել թշնամու բանակը․ Արմեն Մանվելյան Անկանխիկ վճարումները պարտադրանք է՝ «բարեփոխման» անվան տակ․ Դավիթ ՀակոբյանՓաշինյանը մաքրում է ՔՊ–ն անցանկալի յուրայիններից Ինքնիշխանության ոտնահարումը «պոզով–պոչով» չի լինում Team-ի վաճառքի և սպասարկման նոր կենտրոն է բացվել Բագրատաշենում Հանքարդյունաբերության հայկական ներուժը՝ Լոնդոնում. Ի՞նչ տվեց «Resourcing Tomorrow»-ին պաշտոնական մասնակցությունըԹիմային մարզաձևերի զարգացումը Կյանքը բարդացնում են ու ասում՝ ձեզ համար է. Ցոլակ ԱկոպյանԱՄՆ-ը հաստատում է՝ Թուրքիան ներգրավված է «Թրամփի ուղուն» Իրանը կոշտ զգուշացում է արել Հայաստանին Արևային էլեկտրակայանը կարող է խթանել կենսաբազմազանությունը Սովորածը պետք է տարածել բազմապատկման էֆեկտով, և ամենքի դերը շատ մեծ է այդ գործընթացում. Էդմոն ՄարուքյանԻնչու է Արցախի հանձնումը մեծագույն հանցանք մեր ժողովրդի դեմ, և չի կարող որևէ կերպ արդարացվել. Ավետիք ՉալաբյանՊետության պատասխանատվությունը և արվեստագետի ազատությունը. որտե՞ղ է սահմանըՎաշինգտոնյան հուշագրի գինը․ ով է իրականում տուժում Երբ խնդիրը ճիշտ ես դնում, լուծում միշտ էլ կա. Գագիկ ԾառուկյանԵրբ քաղաքական իշխանությունը հարձակվում է Եկեղեցու վրա Հայաստանի ընտրություններում ռումինա-մոլդովական սցենարի վտանգի մասին. «Փաստ» Աշխատաշուկայի՝ անուշադրության մատնված խորացող խնդիրները. «Փաստ» Երբ մտավորականները լքում են հանրային հարթակը, միջակությունը ժառանգում է իշխանությունը. «Փաստ» Հայաստանը դարձնել Հյուսիս-Հարավ, ՀնդկաստանԵվրոպա, Մեկ գոտի-Մեկ ճանապարհ մեգածրագրերի մաս. «Փաստ» Ի՞նչ լուծում կարող է լինել ստեղծված փակուղային իրավիճակում. «Փաստ» Խոստանում են «խժռել» Հայաստանի քաղաքացիների ազատ ընտրության իրավունքը. «Փաստ» Հայաստանը մեգածրագրերի մաս դարձնելը պետք է դառնա ապագա ազգային իշխանությունների խնդիրը. «Փաստ» Փաշինյանի հեռացման «ճանապարհային քարտեզն»՝ ըստ Էդմոն Մարուքյանի. «Փաստ» Առաջա՞րկ արեց, թե՞ հմուտ «փոխանցում» և... ի՞նչ իրավունքով. «Փաստ» Նիկոլն ուզում է Տրդատի պես հիվանդանալ և դառնալ եկեղեցու հիմնադիրՀաղորդում հանցագործության մասին․ Հրաչ Բարսեղյան Արցախի կորուստը վարչախմբի ձախողման ուղիղ հետևանքն էր․ Ավետիք ՉալաբյանԹեհրան–Մոսկվա–Երևան․ ձևավորվող նոր առանցք՝ Եվրասիայում Հայաստանում շուրջ 10 հազար աշխատատեղ, իսկ աշխարհի այլ երկրներում 40 հազար աշխատատեղ ստեղծած ու բարեկեցություն բերած մարդու թիմին ժողովուրդը հենց այդպես էլ պիտի ընդունի․ Ալիկ ԱլեքսանյանՄինչ Փաշինյանն ու նրա նախարարները զբաղված են անձնական որակավորումներ տալով, մենք զբաղված ենք աշխատանքով և մարդկանց մասին հոգ տանելով. «Մեր ձևով» Երբ երկիրը կործանման եզրին է, լռելը հանցագործություն է․ Արմեն ՄանվելյանԱնցած շաբաթ - կիրակին Լոռիում. Մենուա ՍողոմոնյանՀայաստանը դիտարկվում է ոչ թե որպես ինքնիշխան պետություն, այլ որպես կառավարման օբյեկտ. Հրայր Կամենդատյան«Բանակցել է Նիկոլ Փաշինյանը». Նարեկ Կարապետյանը տեսանյութ է հրապարակել Փաշինյանը միայն աղմկում է. «Մեր ձևով» Կրթության ոլորտը ԶՊՄԿ ուշադրության կենտրոնում է Անվտանգություն պահանջելը խաղաղության սպառնալիք չէ․ Ավետիք ՔերոբյանՍիրտս ու հոգիս քեզ նվիրեմ, Հայաստա ՛ն․ Արսեն Գրիգորյան«Ռուսաստանը նրանց հետ է այս դժվարին ժամանակներում․ որոշել ենք շարունակել աջակցել Լեռնային Ղարաբաղից վերաբնակեցված ընտանիքներին 2026 թվականին ևս». Իգոր Յուրիի Չայկա Ընդդիմադիր դաշտում խորքային զարգացումներ են սկսվել Ucom-ը և Armflix-ը ներկայացրեցին «13 վայրկյան» բազմասերիանոց ֆիլմը Մեր ապագայի տեսլականը ուժեղ Հայաստանն է. Սամվել Կարապետյան
Տարածաշրջան

44-օրյա պատերազմն ավելի է մեկուսացրել իր իսկ երկրում արտաքսված Աքրամ Այլիսլիին

«Ամեն օր տարեց գրողը նստում է Կասպից ծովի ափից ոչ հեռու գտնվող իր բնակարանում ու կարդում, բայց քիչ՝ վատ տեսողությունը թույլ չի տալիս: Չնայած նա կարող է դուրս գալ բնակարանից և հիանալ կապտամոխրագույն ծովով, նրա ֆիզիկական աշխարհը սահմանափակված է այս փողոցներով», - այս տողերով է Ղարաբաղի հարցով հայտնի փորձագետ Թոմաս դը Վաալը սկսում է իր ուշագրավ հոդվածը ադրբեջանցի նշանավոր գրող, հրապարակախոս Աքրամ Այլիսլիի մասին:

2013 թվականին իր «Քարե երազներ» սկանդալային վեպի լույսընծայումից հետո Այլիսլին հայտնվեց պաշտոնական Բաքվի և ադրբեջանական հասարակության կոշտ քննադատության ալիքի տակ: Գիրքը, որը պատմում է անցած դարավերջին Նախիջևանի երբեմնի հայաբնակ Ագուլիսի հայերի նկատմամբ բռնությունների մասին, Այլիսլիին դարձրեց մերժված և մեկուսացված: Բողոքի ակցիաներ, մահվան սպառնալիքներ, Այլիսլիին մեղադրեցին հայամետ լինելու, ադրբեջանցիների ինքնությունը վիրավորելու մեջ: Ադրբեջանցի պատգամավորներից մեկը նույնիսկ 10 հազար մանաթ խոստացավ Այլիսլիի ականջը բերելու համար: Հեղինակի գրքերը փողոցներում այրեցին՝ զրկելով նրան բարձր կոչումներից ու թոշակներից: 2016 թվականից Այլիսլին չունի անձնագիր և չի կարող լքել երկրի սահմանները, նույնիսկ հեռանալ մայրաքաղաքից: Այսօր 84-ամյա գրողը գրեթե դուրս չի գալիս Բաքվի կենտրոնում գտնվող իր բնակարանից՝ մեկուսանալով հանրությունից:

«Արդեն քանի տարի է գրականությունն իմ միակ փրկությունն է արտաքին աշխարհի կեղտից: Այստեղ ինձ համար ավելի շատ օդ կա, քան ողջ Բաքվում», - գրում է Այլիսլին Թոմաս դը Վաալին ուղարկած նամակում։

Դը Վաալը, “Open Democracy”-ում հրապարակված իր հոդվածում պատմելով Այլիսլիի անցած ուղու, կրած զրկանքների ու ճնշումների մասին, նրա կերպարն ու գործունեությունը դիտարկում է 1990-ականների Ղարաբաղյան պատերազմի և անցած տարվա իրադարձությունների լույսի ներքո: «Տպագրելով իմ վեպը՝ ես շատ հայերի փրկեցի ադրբեջանական ատելությունից: Ես հպարտ եմ ու միշտ հպարտ եմ լինելու», - մեջբերում է դը Վաալը Այլիսլիի հետ օգոստոսին ունեցած նամակագրությունից՝ հավելելով՝ «չնայած նրան լռեցրեցին, Այլիսլին հույս ունի, որ իր գիրքը ինչ-որ ազդեցություն ունեցել է»:

Աքրամ Նաիբովը ծնվել է 1937 թվականին Նախիջևանի Այլիս՝ երբեմնի Ագուլիս գյուղում: Շատերի համոզմամբ, հենց գյուղում անցկացրած տարիներն ու աղքատ մանկությունը մեծ ազդեցություն են թողել Այլիսլիի գրական ոճի ձևավորման վրա՝ հետագայում արտացոլվելով նրա ստեղծագործություններում ու կերտած կերպարներում: Հայկական եկեղեցու ավերակները Այլիսլիի մանկության ամենախոսուն պատկերներից է: «Իմ ողջ գիտակից կյանքի ընթացքում ես կարեկցանք եմ տածել հայերի նկատմամբ, քանի որ վաղ մանկությունից մայրս, լինելով հավատացյալ մուսուլման, ամեն օր ինձ պատմում էր 1919 թվականին հայերի նկատմամբ թուրքերի վայրագությունների մասին», -իր նամակում գրում է Այլիսլին: Այնուհանդերձ, ադրբեջանցի գրողը պնդում է, որ «Քարե երազներ»-ում հայամետ դիրքորոշում չի արտահայտել և նպատակ չի ունեցել արդարացնել հայերի գործողությունները ղարաբաղյան հակամարտության տարիներին: «Նրանք իսկապես հանցավոր և անմիտ գտնվեցին՝ գրավելով Ղարաբաղի հարակից 7 շրջանները, և դրա համար բարձր գին վճարեցին», - կարծում է ադրբեջանցի գրողը:

Դը Վաալը գրում է, որ անցած տարի հայ-ադրբեջանական հակամարտության բռնկումը ավելի մեկուսացրեց Այլիսլիին, չնայած հիմնախնդիրը դեռ լուծված չէ, և նրա նման այլախոհների ձայնի կարիքը հիմա շատ է զգացվում: «Երկար ժամանակ ես այն կարծիքին էի, որ իշխանությունները նախապես համաձայնեցրած ծրագիր ունեն մինչև կյանքիս վերջը ինձ փակի տակ պահելու», - կարծում է տարեց գրողը:

Թոմաս դը Վաալը գրում է, որ իր իսկ երկրում արտաքսված գրողը, որին քչերն են հրապարակավ աջակցում Ադրբեջանում, կարող է մոռացվել: Իսկ Այլիսլիի կարծիքով՝ հենց հիշողությունն է պայմանավորում մարդկանց քայլերը: «Մենք այնքան լավ բաներ ունեինք, երբ միասին էինք: Բայց չգիտես ինչու բոլորը որոշեցին լռել այդ մասին: Կարծես ինչ-որ անհասկանալի աղետ պատահեց՝ մի վայրկյանում ջնջելով մարդկանց հիշողությունը: Սակայն հենց հիշողությունն է մեզ առաջ մղում մեր բոլոր գործերում: Բայց հիմա բոլորը կարծես որոշել են ապրել առանց հիշողության», - ասում է Այլիսլին նրանց, ով ուզում է լսել: